چگونه آبشده شرطی را در فاکتور، ثبت کنیم؟

در مقالۀ «طلای آب شده چیست؟» دانستیم تا زمانی که عیار آبشده مشخص نشده، عیار شرطی نامیده می‌شود. یعنی طلای آبشده‌ای که بده‌بستان می‌شود اما عیارش به شرط است: «به شرطِ مشخص‌شدن عیار در ری‌گیری». پس وقتی آبشده شرطی را دریافت می‌کنیم یا به کسی پرداخت می‌کنیم، منتظر جواب ری‌گیری هستیم.

ثبت طلای آب شده شرطی

معمولاً آبشده شرطی را با عیار ۷۵۰ دریافت می‌کنند مگر اینکه اعتبار مشتری کمتر باشد که در این صورت با عیار ۷۴۰ یا هر عیاری که بنکدار بخواهد و متناسب با شرایط تصمیم بگیرد؛ دقت کنید که فاکتورش موقت است و پس از قطعی شدن عیار، ته‌حساب واقعی مشخص خواهد شد.

در این فاکتور از مشتری‌مان وحید خسروی، آبشده‌ای با وزن ۱۴۸۹/۳۲ گرم دریافت کرده‌ایم که عیارش شرطی است و در ستون حساب طلا با عیار ۷۵۰ به صورت علی‌الحساب ایشان را طلبکار کردیم یعنی ما و ایشان می‌دانیم که ته‌حسابش قطعی نیست.
پایینِ فاکتور و کنار ته‌حسابی که قطعی نیست می‌نویسیم «ری» یا هرچیز دیگری که مشخص کند به مانده‌حسابی که می‌بینیم نباید تکیه کرد و موقت است تا جواب ری‌گیری بیاید. همی گویم و گفته‌ام بارها که فاکتور باید با ما سخن بگوید و نباید محتاج توضیحی شفاهی‌ باشد که در فاکتور ثبت نشده.

پس از تماس با ری‌گیری مشخص شد که عیار آبشده ۷۴۷ است. چالش اصلی ما اینجاست: چگونه فاکتور کنیم؟

ثبت جواب عیار آبشده شرطی

برای فاکتور کردن جواب عیار، دو راه داریم. راه اول برای ثبت عیار شرطی پس از قطعی شدن این است که مشابه متفرقه به شرط ذوب، برایش فاکتور دیگری صادر کنیم و اختلاف وزن ۷۵۰ را بنویسیم.
(وزن x عیار) تقسیم بر ۷۵۰
۱۴۸۹/۳۲ × ۷۴۷ = ۱,۱۱۲,۵۲۲/۰۴
۱,۱۱۲,۵۲۲/۰۴ ÷ ۷۵۰ = ۱۴۸۳/۳۶۲۷۲
وزن‌ها در فاکتور تا دو رقم بعد از ممیز گرد می‌شوند: ۱۴۸۳/۳۶ می‌شود وزن تبدیلی به ۱۸عیار
خوانده می‌شود یک کیلو؛ و چهارصد و هشتاد و سه گرم؛ و سیصد و شصت سوت. اگر نیاز به توضیح بیشتر درباره خواندن وزن هستید، این مقاله را هم مطالعه بفرمایید: خواندن وزن در حسابداری طلا

برگردیم به فاکتور بالا. دریافت آبشده شرطی که فاکتور کرده بودیم، وحید خسروی را ۱۴۸۹/۳۲ بستانکار کرده بود البته به صورت موقت. اکنون مشخص شده که طلب ایشان کمتر است چون عیارش ۷۴۷ شد پس اختلاف این دو عدد را فاکتور می‌کنیم تا از آن طلبِ موقت کاسته شود.

چنان‌که می‌بینید ایشان را بدهکار کردیم تا از طلبش کم شود.
این روش که برای اختلاف عیارشرطی با عیار ۷۵۰، فاکتوری جداگانه نوشته شود مزیتی دارد و معایبی. خوبی‌اش این است که فاکتوری به صورت موقت نمی‌ماند یعنی همان فاکتور اول را قطعی می‌دانیم و اختلاف را در فاکتوری دیگر ثبت می‌کنیم. معایبش این است که در فاکتور بعدی باید تمام جزئیات مرتبط با آبشده را بنویسیم؛ همچنین شماره سندی که آبشده را دریافت کرده بودیم. اگر اختلافی در حساب بین ما و مشتری رخ دهد و بخواهیم باهم حساب‌هایمان را بررسی کنیم و به قول همکاران ما در شهر اصفهان «واخون» کنیم، چون فاکتور دوم از فاکتور دریافت آبشده با فاصله ثبت شده و میانشان چندین سند جدایی انداخته، پیداکردن محل اختلاف بسیار سخت می‌شود؛ خیلی بیشتر از آنچه تصورش را بکنید.

اما راه دومی هم برای ثبت عیار شرطی پس از قطعی شدن هست. راهی که باعث می‌شود اختلاف حساب‌ها با سرعت بسیار بیشتری پیدا شوند و ما از همین روش در برنامه کیمیا نرم افزار حسابداری طلا فروشی استفاده کردیم.
در این روش عیار قطعی را در همان فاکتور موقت وارد می‌کنیم یعنی اصلاح فاکتوری که عیار آبشده را در آن به صورت شرطی نوشته بودیم.

ایرادی که ممکن است بر این روش بگیرند، دستکاری شدن سند است که تقریبا ایراد درستی است اما فراموش می‌کنند که فاکتور اولی که اصلاح شد به صورت «موقت» ثبت شده بود و فاکتور اصلاح شده قطعی است پس ایرادی هم در کار نیست؛ اشکال موقعی رخ می‌دهد که سندی را که دو طرف قطعی می‌دانند و براساس آن حساب کرده‌اند، تغییر دهید.

پاسخگوی پرسش‌های شما خوبان هستم؛ اگر ابهامی در این مقاله می‌بینید همین‌جا با درج دیدگاه یا پرسش خود مقاله را مزین کنید. سپاسگزارم